تسألنی حبیبتی
ماالفرق بینی وبین … السماء
الفرق ما بینکما
انکی إن ضحکتی یا حبیبتی
أنسى السماء ب
یاربی قلبی لم یعد کافیاً
لأن من احبها تعادل الدنیا
فضع بصدری واحداً
غیره یکون بمساحة الدنیاب
مازلت تسألنی عن عید میلادی
سجل لدیک إذن ما أنت تجهله
تاریخ حبک لی تاریخ میلادیب
ذات العینین السوداوین
ذات العینین الصاحیتین الممطرتین
ما اطلب أبدا من ربی إلا شیئین
أن یحفظ هاتین العینین
ویزید بأیامی یومین کی أکتب شعراً
فی هاتین اللؤلؤتینب
أشکوکی للسماء کیف استطعتی کیف
أن تختصری جمیع مافی الأرض من نساء
لو کنتی یاصدیقتی بمستوى جنونی
رمیتی ما علیکی من جواهراً
وبعتی مالدیکی من أساور
ونمتی فی عیونی
لأن کلام القوامیس مات
لأن کلام الروایات مات
أرید اکتشاف طریقه عشقاً
احبکی فیها بلا کلمات
انا عنکی ما أخبرتهم
لکنهم لمحوکی تغتسلین فی أحداقی
انا عنکی ما کلمتهم
لاکنهم قراؤکی فی حبری وفی أوراقی
ذوبت فی غرامکی الأقلام
من ازرقاً واحمراً واخضراً
حتى انتهاء الکلام
علقت حبی لکی فی أساور الحمام
ولم اکن اعرف یا حبیبتی
أن الهوى یطیر کا الحمام
حبکی یا عمیقة العینین
حبکی مثل الموت … والولادة
صعب لأن یعاد مرتین
عشرین ألف امرأة أحببت
عشرین ألف امرأة جربت
وعندما التقیت فیکی یا حبیبتی
شعرت أنى الآن قد بدأت
أنی احبکی عندما تبکین
واحب وجهکی غائماً وحزیناً
الحزن یصهرنا معاً
من حیث لا ادری ولا تدریناً
بعض النساء وجوههم جمیلة
وتصیر اجمل عندما یبکیناً
حین أکون عاشقاً
شاة الفرس من رعیتی
واخضع الصین لصولجانی
وانقل البحار من مکانها
ولو أردت … أوقف الثوانی
حین أکون عاشقاً
اصبح ضوء سائلاً
لا تستطیع العین أن ترانی
حین أکون عاشقاً
تنفجر المیاه من أصابعی
وینبت العشب على لسانی
حین أکون عاشقاً
أغدو زماناً خارج الزمانی
عدی على أصابع الیدین ما یأتی
ف أولا : حبیبتی أنتی
وثانیاً : حبیبتی أنتی
وثالثاً : حبیبتی أنتی
ورابعاً وخامساً وسادساً وسابعاً
وثامناً وتاسعاً وعاشراً
حبیبتی أنتی
یا سیِّدتی
: . .. . .. .. .. .. : . .. .. .. .. . .. .. .. .. : . . .. .. .. .. .. .. .. : .. . .. .. .. .. .. .. : . . . . . .. .. … : .. .. .. . . . . : . . .. .. .. … .. .. … : .. .. … : .. .. . . . … : . . . . : .. .. .. .. … : . . . . . . … : . .. .. ..
کنتِ أهم امرأةٍ فی تاریخی
قبل رحیل العامْ
أنتِ الآنَ.. أهمُّ امرأةٍ
بعد ولادة هذا العامْ
أنتِ امرأةٌ لا أحسبها بالساعاتِ و بالأیَّامْ
أنتِ امرأةٌ
صُنعَت من فاکهة الشِّعرِ
و من ذهب الأحلامْ
أنتِ امرأةٌ..کانت تسکن جسدی
قبل ملایین الأعوامْ
-2-
یا سیِّدتی
یالمغزولة من قطنٍ و غمامْ
یا أمطاراً من یاقوتٍ
یا أنهاراً من نهوندٍ
یا غاباتِ رخام
یا ن تسبح کالأسماکِ بماءِ القلبِ
و تسکنُ فی العینینِ کسربِ حمامْ
لن یتغَّرَ شیئٌ فی عاطفتی
فی إحساسی
فی وجدانی..فی إیمانی
فأنا سوف أَظَلُّ على دین الإسلامْ
-3-
یا سیِّدتی
لا تَهتّمی فی إیقاع الوقتِ, و أسماء السنواتْ
أنتِ امرأةً تبقة امرأةً.. فی کلَِ الأوقاتْ
سوف أحِبُّکِ
عد دخول القرن الواحد و العشرینَ
و عند دخول القرن الخامس و العشرینَ
و عند دخول القرن التاسع و العشرینَ
و سوفَ أحبُّکِ
حین تجفُّ میاهُ البَحْرِ
و تحترقُ الغاباتْ
-4-
یا سیِّدتی
أنتِ خلاصةُ کلِّ الشعرِ
و وردةُ کلِّ الحریاتْ
یکفی أنت أتهجى إسمَکِ
حتى أصبحَ مَلکَ الشعرِ
و فرعون الکلماتْ
یکفی أن تعشقنی امرأةٌ مثلکِ
حتى أدخُلَ فی کتب التاریخِ
و ترفعَ من أجلی الرایاتْ
-5-
یا سیِّدتی
لا تَضطربی مثلَ الطائرِ فی زَمَن الأعیادْ
لَن یتغَّرَ شیءٌ منّی
لن یتوقّفَ نهرُ الحبِّ عن الجریانْ
لن یتوقف نَبضُ القلبِ عن الخفقانْ
لن یتوقف حَجَلُ الشعرِ عن الطیرانْ
حین یکون الحبُ کبیراً
و المحبوبة قمراً
لن یتحول هذا الحُبُّ
لحزمَة قَشٍّ تأکلها النیرانْ
-6-
یا سیِّدتی
لیس هنالکَ شیئٌ یملأ عَینی
لا الأضواءُ
و لا الزیناتُ
و لا أجراس العید
و لا شَجَرُ المیلادْ
لا یعنی لی الشارعُ شیئاً
لا تعنی لی الحانةُ شیئاً
لا یعنیی أی کلامٍ
یکتبُ فوق بطاقاتِ الأعیادْ
-7-
یا سیِّدتی
ل اأتذکَّرُ إلا صوتَکِ
حین تدقُّ نواقبس الأحیادْ
لاأتذکرُ إلا عطرَکِ
حین أنام على ورق الأعشابْ
لا أتذکر إلا وجهکِ
حین یهرهر فوق ثیابی الثلجُ
و أسمع طَقْطَقَةَ الأحطابْ
-8-
ما یُفرِحُنی یا سیِّدتی
أن أتکوَّمَ کالعصفور الخائفِ
بین بساتینِ الأهدابْ
-9-
ما یبهرنی یا سیِّدتی
أن تهدینی قلماً من أقلام الحبرِ
أعانقُهُ
و أنام سعیداً کالأولادْ
-10-
یا سیِّدتی
ما أسعدنی فی منفای
أقطِّرُ ماء الشعرِ
و أشرب من خمر الرهبانْ
ما أقوانی
حین أکونُ صدیقاً
للحریةِ.. و الإنسانْ
-11-
یا سیِّدتی
کم أتمنى لو أحببتُکِ فی عصر التَنْویرِ
و فی عصر التصویرِ
و فی عصرِ الرُوَّادْ
کم أتمنى لو قابلتُکِ یوماً
فی فلورنسَا
أو قرطبةٍ
أو فی الکوفَةِ
أو فی حَلَبً
أو فی بیتٍ من حاراتِ الشامْ
-12-
یا سیِّدتی
کم أتمنى لو سافرنا
نحو بلادٍ یحکمها الغیتارْ
حیث الحبُّ بلا أسوارْ
و الکلمات بلا أسوارْ
و الأحلامُ بلا أسوارْ
-13-
یا سیِّدتی
لا تَنشَغِلی بالمستقبلِ, یا سیدتی
سوف یظلُّ حنینی أقوى مما کانَ
و أعنفَ مما کانْ
أنتِ امرأةٌ لا تتکرَّرُ.. فی تاریخ الوَردِ
و فی تاریخِ الشعْرِ
و فی ذاکرةَ الزنبق و الریحانْ
-14-
یا سیِّدةَ العالَمِ
لا یشغِلُنی إلا حُبُّکِ فی آتی الأیامْ
أنتِ امرأتی الأولى
أمی الأولى
رحمی الأولُ
شَغَفی الأولُ
شَبَقی الأوَّلُ
طوق نجاتی فی زَمَن الطوفانْ
-15-
یا سیِّدتی
یا سیِّدة الشِعْرِ الأُولى
هاتی یَدَکِ الیُمْنَى کی أتخبَّأ فیها
هاتی یَدَکِ الیُسْرَى
کی أستوطنَ فیها
قُلی أیَّ عبارة حُبّ
حیت تبتدئَ الأعیادْ
زین واهیچ گلبی یحمل اهموم ماشاف السعاده ولاغفه ابنوم
وعفیه وزین بیه دم ولحم ظال تگطع بل هجر گلبی وغده وصال
عله البحروف اسمه حایر البال لام اخر حرف بل گلب مرسوم
من اهدما بل ضعن طر حادی لبین انجسم گلبی ابجفاهم صار نصین
اعیونی ابدم دمع حنن الچفین ظل تاریخ ذاک الیوم معلوم
ظل تاریخ ثابت یوم الوداع البه اهتزت من الامنه الگاع
اتمنه الروح تطلع وانتهی ابساع وعسانی لا شفت مر ذالک الیوم
ایاساعه البیه الضعن ساگ وبعد عنی وگطع وانوا علی الفراگ
ابعینی الکون اظلم والفله ضاگ وکل هذه وعلیه الوادم اتلوم
اخظتو روحی وعگلی ودلیلی والام الهجر نهلا حیلی
لیل انهار احسن چنکم اگبالی ما نسه المعانی وذیچ الرسوم
صرتوا سالفه لیلی ونهاری ولافکر ابطاری غیر طاری
بسمه احلف قسم یشهد الباری احبها اوباقیامه اذکر اذاتگوم
اتگلب والهموم افراشی واغطای نشف ریجی ویبس ما یدفع المای
سهر ظیم الحبهم ضبل اچلای اعیونی اتسیل دم ادموع لیوم
اتذکر یوم چنه وچنتوا اظغار وعز عمر الشباب وذیچ الاسرار
تهیج الروح وتشب بل گلب نار وروحی توصل لزرده البلعوم
کل هذا الحچی ابحکه الحچیته وبسمه اکتاب قصتی الالفته
لین عمری ابهواها ظیعته ا ظل طول العمر کل وکت مالوم
یا قصه حیاتی البیه اتلوگ ویاچلمه ابحلگ عاشگ حچه ابشوگ
ویا نخله عله شاطی امحمله اعثوگ ارحموالمات ظامی وما رتوا یوم
یانسمه ربیع وشایله طیب الیشم اریاحها من عله ایطیب
ویا شمس النهار ابنورها ایغیب البدر من نورها وکل نور النجوم
یا صندوگ سر محد یعرفه صعبه اوصافه الواصف تتعبعه
حلم عفه ولطافهوروح رئفه وطبع ماشفه بیه ابعینی مذموم
حگ والحگ علیه مایعله عالی الیحچی بحگ فظلها لا یبالی
بسمها اتلوگ چلمات المعالی وعفیفه وتنثنی لوراده اتگوم
بسم الله الرحمن الرحیم
ارجو ان تنال رضاکم هذه الاشعار الجمیله
الى الفنانیین الکبار.
وطبعا لیس لی هذه الاشعار
وشـــــــــــــــــــــــــــــــــــکرا
بکلوب شیعت علی خط القلـم لافتى
رایات نحمل اله بیه الصــور لافتى
من حیث بیه انکتب عن الولی لافتى
لافتى غیرک علی یمه اندفن جاری
اعیونی من الندم حسره والم جاری
الموت حتما الی یاخی تــره جاری
یعزل الشیعه علی بیوم الحشر لافتى
الدنیه اخلاف شخصک من فتاهه
البلاغه بنهجه صارت من فتاهه
مهجتی ابیوم موتـی من فتاهه
لکو نص لعلی ونص الزجیه
***********************************
وحک الـــــــــــــی ثوابه نرید وجره
مصابی ما سدا لمحبوب وجره
اذا همک سرى نیران وجره
انا من الهم طحت فوک الوطیه
منو مثــلی بنی آدم تمر مر
و علیه الفرحه ما مره تمرمر
أنشدک یوم هم شایف تمرمر
مریض انا و دوا وصفوه الیه
*****************************************
سهرت اللیل بودادک و حییت
و قلت مرحبه بطارشکم و حییت
یامطرب طفت بالکعبة و حییت
إذا جایب حبیبی ویاک إلیه
*****************************من منکم علی نشد من سال
جفیتوا و بجفاکم صوت من سال
شعندی غیر دمع العین من سال
إخفف بیه مصار الصار بیه
*************************یلوم المادرى بروحی شمرها
مایدری الدهر عن ودهم شمرها
لیالی فراقهم والله شمرها
أمر من المنازع بالمنیة
*****************************علامه الدهر شتتنا و طرنا
عقب ذاک الطرب بالهم وطرنا
الف یاحیف مقضینه وطرنا
ولیالی الی مضت متعود لیه
تأمل کون ملحوظة و حفظه
بیابی العین أظمنه و حفظه
یهل ماشی بمان الله وحفظه
یحرسک و بسلامة تعود لیه
علی جیش الهوى صور حربلاک
وجفنی ماغمض ساعة حربلاک
انت عین الشمس وأنا حربلاک
صرت وأهل الهوى قایست بیة
*****************************نجم حسن الترف عقلی أخله
ظهر لهل المحاسن ضی أخله
بجمالة لاتظن یوجد أخله
ولاولدت شبیة أم البریة
نحت بفنون الخمسة ولکفان
رسمت أمثال من زهیک ولکفان
أضل بهواک للوزره ولکفان
إعذرنی لو صرت حدر الوطیة
********************************دنیف متیمک مایوم بسم
مغذینی یاساهی العین بسم
من وجدک غدیت أنلظم بسم
بدسم الخیاط إیضیج بیه
یناهی لاتشد بالراس وبره
تظن منک دلیلی یسل وبره
أنا جم دوب أکد للظعن وبره
الظعن و أهل الظعن شحوا علیه
بجیت وزادن جروحی ولامای لوعنی زمانی انحلت کلیت
*******************************وحق الی تعبده الناس منشاف
الدمع من یومکم للیوم منشاف
الف یاحیف شفی إنقطع منشاف
بعد هیهات جمعتنا سویة
سروا و أنووا ظعنهم وین یردون
ظمایه ومن دموع العین یردون
لون أهلک حبیبی عبد یردون
رضیت إن جان یرضون بیة
علی الماطال الی ویاهم ولامای
لاهو دم دمع عینی ولامای
لکن روحی تذوب وتسح هیة
*******************************طیب ومای دهن الورد منهل
عرقه و خجل من البدر منهل
أحبک یاندیمی أنا منهل
الله ولاتظن ظنة ردیة
******************************
وعلى روحی غضى ضویت و کلیت
بجیت و دم دموع العین کلیت
على خلی السکن بالناصریة
*************************وحق عقد الولایة ون باه
جمع أعضای صارت ون باه
یاحادی ضعون ولفی ون باه
نرید ویاه نترافق سویة
*********************************
********************************
***************************
*******************************
**********************************
********************************
انشدنی عالحال حالی أعلى حـــــاله
سمجه أوشحیح المای وبظهری فاله
حسـره إلک بالدلال ظـلـت لما أمـــــــــــــوت
ماتدری حقها الناس إصوابی بسکـــــــــــوت
اتعمن والعباس بسجن یالعیون
ابجن وهما هناه لوشالو اشلون
یاربی سترک رفت العین
واحبابی مو یمی بعیدین
کـلبی أرد أکـصه إبموس وأکوی إبمکانه
علمنی إعله درووب کلهن مهـــــــــــانه
کلبی أرد أکـصه إبموس وبفاس أکطعه
خلصها بالسختــات مالحک ربعــــــــــه
القلب قال أحاه ! قتله وجعــــــــــتین
منهو الاجى أوعزاک من طقک البین
یالردت عنی اتروح خلیلی صبرین
واحد یصبر الروح والثانی للعـــین
شامت وکًًف عل الباب حایر شـــــکًًـلـه
أرتجی إعله المکســــور لو دمعی إهله
إرتجی إعله المکسـور حیل إردس الکًًاع
بالک تذل جدام شماتک إبســــــــــــــــــاع
اقعد ابتالی اللیل وادعی ابصلاتی
یاربی بعد افلان شلی ابحیــــــاتی
ارد انصحک یافلان هذی النصیحه
عوف اتلف وادور حب الصریحه
احمل وفى والطیب والرقه کلــــــها
أوکل مشکله ابهالکون بس یمه حلها
ریته الیطیح ابضیج کون اخوه ویاه
اوکل مایقول احاه کلها اتلــــــــــقاه
إلی تطلبه ایصیر بس أمر انــته
أو لاتعب الجلمات أشرلی سکته
الرد
أطلب وقلک صار تامرنی أنــــته
عمری من أول یوم بسمک رهنته
میت والمعزیات یبجن عیـــــاره
طفن على التابوت راس الجکاره
الدهر شل یمنای شل یسرتی الــــــبین
جابیش اصبر الروح بیش امسح العین
متعجب المهموم یشرب جکاره
قلبی ابکثر مانوح تجوینی ناره
من کثر حر الضلع أحترقن هدومی
وتسعین ناقة وجمل ماشالن همومی
هاک ابره هاک الخیط خویه ارد اکلفک
امقطع الدلال شله على عرفـــــــــــک
هاک ابره هاک الخیط کوم امشی عنی
لو بیه اشل جروح جاشل هـــــــــذنی
حسره الک بالدلال ظلت لما امـــوت
مادرت حقها الناس صوابی بسکوت
حسره وحدرها احاه وبقلبی لــوعه
کلما اضوق الزاد ارکض وازوعه